Wat zegt een puber over jou ?
Een kind in ontwikkeling heeft enkel ‘bedding’ van zijn ouders nodig. Gevoel van steun, een liefdevolle arm als hij of zij dat nodig heeft. Als ouders weerstand bieden aan het veranderproces van het kind ontstaat er vanzelf een puber. Hoe graag we als mens (en ouder) het probleem ook buiten ons zelf willen neerleggen, het is het aankijken van onze eigen angst om puber gedrag van het kind te kunnen ‘voorkomen’.
Als een kind verandert is dat natuurlijk spannend! Zijn of haar lichaam verandert, hormonen gieren door zijn lijf, wie ben ik en wie word ik.
Als ouder voel je de spanning van het kind, je voelt als het ware de verandering. Het kind biedt een spiegel naar ons eigen veranderingsproces en ‘voelen’ mee met het veranderen van het kind. We krijgen ook spanning in ons lichaam en willen het kind het liefst ‘helpen’ om het veranderen zo geruisloos te laten verlopen.
Als we spanning in ons lichaam voelen, kunnen we zelf geen bedding meer geven aan het kind. Met als gevolg dat waneer 2 mensen spanning hebben er automatisch een conflict ontstaat, heel logisch. Het kind in ontwikkeling gaat zich vervolgens afzetten tegen de ouder omdat hij in de ‘onderstroom’ weerstand / spanning voelt bij de ouder. Ouders creëer dus zelf puber-gedrag bij een kind.
Hoe kun je dit nu oplossen als ouder ? Voelen of ontdekken waar de weerstand bij jezelf, als ouder, vandaan komt, ik gebruik hiervoor zelf familie-opstellingen.
Als je in weerstand zit heb je iets te doen, je wordt als het ware geraakt in je eigen thema van vroeger. Pas als je je thema echt durft aan te kijken verdwijnt de angst en kun je vanuit overgave kijken naar het veranderingsproces van het kind kijken en bedding geven door ‘aanwezig’ te zijn.
Het is dus niet alleen de innerlijk houding van de ouder maar met name de onderliggende angst voor veranderen van de ouder die weerstand biedt aan zijn eigen gecreëerde puber! De ouder wordt geraakt in het thema wat hij kent vanuit zijn jeugd, het kind is als het ware een spiegel voor zijn eigen angst. Ditzelfde mechanisme geldt ook voor andere relaties die we hebben zoals partners, collega’s, broes/zussen en onze eigen ouders. Het proces is hetzelfde alleen de vorm hoe het zich uit is anders. Van collega’s kun je afscheid nemen, van ouders/ familie niet. Misschien wel fysiek maar nooit van het familie-systeem.
Wil je de stap van puberen van je kind overslaan ? Ik help je graag met het kijken naar je eigen angst / weerstand.
